oen ik tot de verbijsterende constatatie kwam dat dit jaar 1 mei weeral een vakantiedag was, bekroop mij de goesting om er eens tussenuit te knijpen voor een weekje. Daniel speelde maar al te graag de rol van slachtoffer en zou meegaan.
Ook Harry twijfelde niet en zou zich vrijmaken om een weekje te gaan duiken in Kroatië. Via 's werelds grootste bibliotheek (Walter en het internet) vonden we al snel een duikcentrum SuMartin in Mali Losonj. Met wat richtlijnen van Danny Matthys die al meerdere keren in Kroatië had gedoken, vertrokken we op een doordeweekse vrijdagavond om 19u bij Harry. Eigenlijk pas om half acht, nadat Harry nog een "proper broek" en een gestreken hemd meekreeg. De bescheiden wagen van Harry biedt ruimschoots plaats aan drie duikersuitrustingen en de bijhorende duikers.

door Bart Spiessens

Afwisselend reden we relatief vlotjes tot in Slovenië (als je de talrijke werkzaamheden op de Duitse autowegen niet meetelt). Van in Lublijana (de Sloveense hoofdstad) werden de autosnelwegen, regionale banen en daalde onze gemiddelde snelheid danig, maar de Adriatische zee was in zicht en de zon scheen ondertussen volop. Iets voor de middag kwamen we op onze bestemming aan. We installeerden ons op een terrasje in afwachting van het binnenvaren van de boot met duikers.



Een uurtje en een portie calemares later toonde Julia, een zeer vlot Italiaans en Duits taterende dame ons naar ons appartement. Een zeer ruim apartement (2 slaapkamers, keuken, badkamer) met alle benodigdheden en een ruim terras met zicht op zee!! Nadat we spontaan uitgeladen hadden, maakten we ons klaar voor de eerste duik. Enthousiast sprongen we aan boord met wat Italianen en Duitsers (leuke combinatie). We keken wel wat raar op toen er daar eentje een droogpak bovenhaalde en een ander een half droog pak. We schilderden hen onmiddellijk af als "watjes" !! Deze overtuiging veranderde heel snel toen we zelf in het water sprongen en verkrampten van de kou. Heel die duik zou eigenlijk tegenvallen, mede door het feit dat geen van ons drie echt goed geslapen had, maar vooral omdat we verkleumd waren van de kou.
Nog steeds onder thermische schok stonden we 's anderendaags iets voor 10u bij Zivko aan de deur. "Hopeloos te laat" vertelde Daniel. Onze eerste kennismaking met het stadje Mali Losinj was niet zo vlot verlopen. Bij het inslaan van de levensnoodzakelijke voedingsstoffen (choco, 2 soorten salami, brood en een half krat Ozusko, Kroatische Stella) liepen we hopeloos verloren in het doolhof van maar steeds klimmende straatjes.
Hopeloos te laat wil dus zeggen een kwartier voor uitvaren van de boot en al helemaal gekleed ! We vergaten spontaan het koude gevoel toen Frederica, de enige vrouw die we aan boord zouden zien, haar Italiaans temperament toonde en klaarblijkelijk met haar blote kont in haar pak stapte. Harry zocht koortsig naar zijn bril en ik strompelde spontaan over mijn lood. Wat later bleek haar fraaie billenpartij gehuld te zijn in een nauwelijks zichtbare tanga alias 'billensplitser'. Haar BH verstomde ons met haar tijgerpatroon, die daar nonchalant aan de trap bengelde en wij (spijtig genoeg) nog onder water een caracol aan het nabootsen waren, zelfs met het legendarische verbruik van den Harry. Spijtig genoeg keerde ze na het weekend terug.



Tijdens de volgende duiken kregen we het vaste gezelschap van twee Polen en twee Duitsers. Een van die Polen dook met een hypermodern droogpak waar we allemaal naar verlangden. De twee Duitsers hadden blijkbaar ook kou gehad, want na de eerste dag duiken, sloegen ze al onmiddellijk een dag over. We zaten goed in ons duikritme en alles liep als een gesmeerde machine. We apprecieerden Zivko meer en meer, want die man bleek dit deel van de Adriatische als zijn broekzak te kennen en plaatste ons steeds feilloos op de juiste duikplaatsen. Je zag aan hem dat hij een levensgenieter is. Hij doet al het duikgedoe, zijn vrouw al het appartementgedoe. Zo eenvoudig en zorgeloos kan het leven van een Kroaat zijn. Afwisselend duiken we aan de oostkant en de westkant, afhankelijk van de wind. Op maandag deden we een dagtrip naar het eiland Srakane, eerst een duik op het zogenaamde rif en de tweede aan een grot, die zeer de moeite loont. Tijdens de middag deden we een picknick op het eiland, bewoond door een tiental mensen en ± 250 schapen.
Het weer in de periode rond eind april, begin mei is zeer wisselvallig. Temperatuur tussen de 15 en de 25 graden (maar te laag naar onze verwachtingen). 's Ochtends kan het zeer bewolkt zijn en winderig, maar tegen de middag open hemel en volle zon of omgekeerd.



Ondertussen begon Harry alvast te wennen aan de temperatuur onder water. (Hij had ook geen keuze !) De temperatuur schommelde tusen 7 à 8 graden op diepte tot max. 12 graden op trapdiepte.
Het water is echter heel helder en onze lamp hebben we dan ook alleen maar gebruikt om de fauna en flora bij te lichten om hun ware kleuren te zien. We hebben ons echter niet gewaagd aan een nachtduik gezien de lage temperaturen overdag.

Overzicht van de duikstekken rond Mali Losinj

Runjica
Een duik tegen het eiland aan. In trappen afdalen tot ongeveer -20m en dan naar -38m. Geen stroming. Weinig leven, enkel wat platvisjes en kalkkokerwormen. Begroeing die de moeite is vanaf -25m, maar de begroeide zones zijn gescheiden door zandplaten. Veel sponzen.

Rovenska
Eveneens een duik tegen het eiland aan, maar langs een muur onderwater die de basis vormt voor een pier. In het verlengde van de muur gaat het langzaam naar -28m, maar de muur zelf daalt af tot -47m. Deze plaats krioelt van het leven: gele sponzen, naaktslakken, prachtige spirographes, steekmossellen, aanzet tot gorgonen. Het mooiste van deze stek zit tussen de -30m en -45m. Een absolute aanrader !!

Koludarac
Duik tegen het eiland. Plateau tot -14m en dan een loodrechte muur tot -40m. Fauna vergelijkbaar met de Middellandse Zee: conger, kreeften, naaktslakken, octopus. Er is een kleine grot om -23m maar met sediment en veel opwaaiend stof.


Srakane (eilandje)
De eerste duik op dit eilandje deden op het Srakane Barrier. Een muur die van de oppervlakte steil tot -45m naar beneden gaat. Geen stroming. Een grote school zwalustaarten deed de ronde.
Een tweede duik deden we amper 200m verder, Srakane Cave. Hier is een zeer mooie grot met ingang op -8m. De ingang is vrij breed, maar niet zo hoog en leidt wat naar beneden om uit te komen in een grote koker halfweg die aan de oppervlakte uitgeeft en zo een grote lichtbundel naar de diepte stuurt. De grot loopt door naar achter met nog een grote ruimte vol met leven (zeeraaf - rascassse, citroenslak). Zonder sediment, maar enkel stenen maakt dat deze grot een prachtplaats is. Deze duik is een absolute aanrader.




Male Osir
Scherpe helling met op -17m à -20m een drop off tot -45m. Vele gaten en grotjes met verschillende levensvormen (geen vis). Op trapdiepte een grote hoeveelheid van een wiersoort (een soort heide onder water).



Zabodaski
Duik tegen het eiland Zabodaski (Zuidzuidwest). Tot -20m gelaagd en kloven. Dan een onregelmatige muur tot -38m. In deze muur veel gaten gevuld met leven. Deze duik mag ook niet op het programma ontbreken.



Zabodaski - Wrak Amsterdam
Het wrak ligt op -47m en is nog goed intact gebleven, maar helemaal niet begroeid en ligt op een zandplaat op zo'n 4 minuten palmen naar het eiland. De bodem gaat langzaam omhoog tot -15m om dat steil naar boven te gaan tot -6m. Veel leven op de muur: krabben (galathea), zeeëgels en zeekomkommers.
Privlaca
Duikstek vlak bij de doorvaargeul van oost naar west. Links van de geul aan de oostkant. Lichte stroming door de nabijheid van de vaargeul, maar kan omslaan naargelang het getij. Schuine helling met geïsoleerde rotspartijen. Op -35m een aantrekkelijk kleine muur met verschillende begroeing en een klein grotje.

Wij doken met het duikcentrum R.C. SuMartin, Sv. Martin Harbour 41, 51550 Mali Losinj, Kvarner, Kroatia
Tel. 051 / 232 835, Email: via website
Website: www.sumartin.com



Kvarner dive sites
Wil je een overzicht van de meest gekende duikstekken in de Kvarner baai, volg dan deze link en ontdek ze met gedetailleerde kaartjes erbij. Klik hier.