Op een dag kreeg ik een telefoontje van een collega: « Ga je mee naar IJsland ? » Even gekeken of het kon. De secretaresse de oren van haar hoofd gezeurd om haar verlof te herzetten. En ja, even later stond IJsland in mijn agenda. Dankzij het internet wist ook al snel wat de duik-mogelijkheden van IJsland zijn. Niet bijzonder veel, ijskoud en blijkbaar ook vreselijk duur.
Na wat heen en weer emailen had ik dan toch afgesproken met Hedinn voor een duik in Silfra. De tweede duikplaats die me interesseerde was op zee, maar met een maximale diepte van meer dan 70m en zonder droogpak-ervaring zag ik dat niet zitten… Daarbij wou ik ook niet teveel tijd verliezen en missen van het land op zich.

door Steven Benats



Dus zondag geland in Reykjavik, het verplichte bezoekje aan het thermaal centrum Blue Lagoon (zalig ontspannen na de vlucht). De gids gewaarschuwd dat ik maandag niet bij de groep zou aansluiten. ’s Avonds gaan we in een vreselijk toeristisch restaurant eten; specialiteiten; vieze kaas en zelfs ‘rotten shark’ als apero-hapje. Als dit de hele reis zo zal zijn.

Maandag, 9 uur, ik loop de lobby in, onze groep en nog wat Zweedse oudjes wachten op het vertrek van hun bus. Tussen deze toeristen en hun gidsen loopt een niet al te frisse kerel met wat meer energie dan de anderen in de lobby; dat moet Hedinn zijn. En ja hoor, hij vraagt hoe ik hem dadelijk erkende; waarop ik antwoordde; “you know divers…”.



Onderweg (een klein uurtje rijden) komen we wat meer in het binnenland en dat is nog kaler dan ik dacht, mooi maar een beetje saai. Wanneer we stoppen zie ik in de verte een meer, maar dat ligt op 400 meter. We lopen het ‘veld’ in en al snel zie ik de kloof. Daar gaan we dus in… Er is een platform en trap in roestvrij staal gebouwd; er wordt niet alleen goed voor de toeristen gezorgd, men denkt hier ook aan de duikers; mooi zo. Op het platform krijg ik mijn briefing, dan al zie ik hoe helder het water is; wauw. Teruglopend naar de auto zeg ik toch even dat ik me wat zorgen maak over het droogpak. Gewoon een klein beetje lucht inblazen tegen de squeeze en op tijd ontluchten, alleen duiken op het jacket; ‘k zal het proberen.
Dat droogpak is dan eindelijk aan wanneer ik me realiseer dat ik nog moet plassen, weer eruit gewrongen, de IJslandse grond gezegend en weer dat pak aan. Gelukkig past het en lopen we even later naar het platform. Daar ondervind ik zware moeilijkheden om mijn vinnen aan te trekken. Zo’n droogpak maakt je even soepel als een eiken balk, enfin, na wat geklungel toch het water in. Daar krijg ik de slappe lach; wat bergen, een meer, een veld; dat is hier toch geen plaats om te duiken en dan dat water, het lijkt wel duiken in een glas spa water; zo helder, op de foto’s kan je het zien; het lijkt alsof je zweeft.



Het eerste gedeelte van de duik bestaat uit een kloof, tussen de Europese en Amerikaanse aardplaten. Ze verwijdt ieder jaar met 4 tot 6 centimeter. Het is een kale bedoening, geen leven maar als duik erg leuk; het moeten niet altijd beestjes zijn, het landschap kan ook verwonderen. De duik is erg leuk, continu omhoog omlaag, over hopen rotsblokken. Naar het einde toe is een helling met zand, van ver kan je al de machtige blauwe schijn zien. Dat beloofd. We zwemmen rustig de helling op, ‘wandelen’ op onze handen over een ondiep stuk (droogpak niet opensnijden op de rotskiezels) en zwemmen de blue lagoon in. (niet die van zondag (die zit vol zwavel met zichtbaarheid nul maar wel 30°C warmer). Het uitzicht is prachtig, zo mooi, blauw, helder. Ook al krijg ik geweldige kramp in mijn rechterbeen en haal de gekste kapriolen uit, waarbij ik natuurlijk boven water kom. Daardoor merk ik terug de mooie omgeving boven water op. Het is erg leuk om ‘stopsels’ te doen; prachtig uitzicht boven water, verwonderlijk onder water.



Het duiken met het droogpak viel reuze mee. Vooral het feit dat je droog weer in de auto stapt is erg lekker. Het is vervelend om erin en eruit te geraken en je moet het zelf ook droog houden. Maar als je in water van 0 tot 3°C gaat duiken; dan heb je geen keuze. Het vinden van het juiste evenwicht tussen de squeeze en het drijfvermogen ging erg goed. Totdat je je natuurlijk teveel zorgen begint te maken en je hoofdje plotseling boven water zit… De truk is dus (zoals met alles) om je kalmte te bewaren en geen onnodige handelingen uit te voeren die alleen maar leiden tot grotere problemen…
Duiken in IJsland is erg leuk maar in mijn ogen ga je er meer voor het land op zich. De natuur is overweldigend. Lavavelden, watervallen, thermische bronnen, geisers en gletsjers; prachtig.

Er zijn een viertal duikplaatsen die de moeite zijn:

Duikplaats: Silfra
De kloof waar ik gedoken heb.
Zie beschrijving hierboven.
Lees meer over Silfra
Duikplaats: Strytan
Onderwater schoorsteen. Het water dat uit de schoorsteen komt, is 90°C en dit op zee.
Lees meer over Strytan
Duikplaats: Hyndisvik
Staat bekend omdat hier continu zeehonden zitten.
Duiken met zeehonder is toch uniek.
Duikplaats: Westmaneilanden
Op deze duikplaats is het meeste leven onder water.

Steven dook met duikcentrum Dive Iceland.com
Hedinn Olafsson
Eyrarholt 16
IS-220 Hafnarfjordur
Iceland
email: hedinn@kafarinn.is
Mobile +354 699 3000
Home +354 565 2148
Website: http://www.diveiceland.com

Te bezoeken websites:
Een bevriend duiker, Jerome Konen, schreef ook al een verslag over het duiken in Ijsland.
Lees het hier
Zijn artikel in Aquanaut