Om eens ergens anders te duiken speurden we de vakantiebrochures af. Onze keuze viel op Menorca. Althans de keuze van Danielle. De rest van ons (Walter, Koen, Daniel, Harry en Bart) volgde maar. We boekten onze reis bij Maxi Holidays. Zo kwamen we terecht in s’Algar aan de zuidoostkust van Menorca. Daar zochten we naar een duikcentrum en we kwamen terecht bij s’Algar Diving, het enige duikcentrum in de directe omgeving. En dan begint de routine, slapen, duiken, eten, drinken, slapen…
Voor ik aan de bespreking van de duikplaatsen begin wil ik nog deze twee uitspraken van Daniel vermelden:
- S’Algar Diving is een van de meest professionele duikbasissen met welke ik tot nog toe heb gedoken
- Menorca moet het hebben van zijn grotjes, het leven is er minder dan ik gewoon ben in de Middellandse Zee

door Walter Van Den Eynde

West End Reef

Gelegen aan de westkant van Isla del Air. Deze duikplaats is geschikt voor alle niveaus. Maximale diepte is ongeveer 20 meter. De rotsbodem daalt trapsgewijs af naar dieper dan 20 meter. De bodem is overwegend begroeid met neptunusgras. Veel gaten en spleten met daarin kleine baarzen, kleine murenes en octopussen. Er ligt een grotere dubbele grot. De onderste grot ligt op 14 meter, de bovenste op 9 meter. In de onderste grot kun je ongeveer 15 meter binnendringen. De grot is langer, maar verder geraak je er niet in. Met een goede lamp kun je de achterste wand zien. De bovenste grot is minder diep. Tussen de twee grotjes is een tunnel waar je door geraakt. Onder de overhangen groeien korstanemonen.

Tom’s Belfry, Organ Loft & Cathedral Cavern

Deze duikplaats ligt op zo’n 45 minuten varen vanaf het duikcentrum. De boot ankert voor Cathedral Cavern, links naast deze grot op een dikke 50 meter liggen nog 2 andere grotten, Tom’s Belfry en Organ Loft.
Cathedral Cavern
De bodem van deze grot, op zo’n 20 meter diepte, is rotsachtig. Het is de grootste grot van de regio. Langs de enorme toegang komt voldoende daglicht binnen om in de grot een schemering te werpen. In de grot staan een paar stalagmieten. Je kunt opstijgen naar de oppervlakte, waar er een luchtbel is. Aan de oppervlakte drijft er veel plastiek zwerfvuil en de lucht ruikt naar zwavel en is niet echt geschikt om te ademen. Terug aan de uitgang van de grot heb je op 7 meter diepte een korte tunnel waar je doorheen kunt zwemmen. Daarna daal je terug af, de wand aan je rechterzijde houdend. Na een paar minuten kom je aan een tweede grot, Organ Loft, en een derde, Tom’s Belfry.
Tom’s Belfry
deze grot heeft ook een rotsige bodem, op 24 meter. Weer een brede en hoge grot met een paar stalagmieten. Boven in de luchtbel kun je een paar stalactieten zien. In deze grot drijft er geen vuil en de lucht ruikt niet zuur. Als je terug naar de uitgang zwemt vind je aan de linkerkant een smalle tunnel, langs hier kun je ook naar buiten en er zijn een paar gaten waardoor je al als voorsmaakje naar Organ Loft kunt kijken.
Organ Loft
ligt even diep als Tom’s Belfry maar heeft een hellende zandbodem. In deze grot is er geen luchtbel. Helemaal achter in de grot heb je een smalle gebogen tunnel waarin een druipsteenformatie staat, die met een beetje fantasie aan orgelpijpen laten denken. In deze grot maak je kans om congers te zien.

Lighthouse Reef

Lighthouse reef ligt aan de zuidoostkant van Isla del Air. De duikplaats bestaat uit een wand van het eiland zelf en grote rotsblokken verspreidt over de bodem. De rotsen zijn met wieren begroeid en vormen bogen en kanalen. Tussen de rotsblokken groeit zeegras. In de gaten en spleten verstoppen zich octopussen en murenes. Als je naar open zee kijkt maak je kans barracuda’s te zien. Deze duik wordt gedaan als driftduik, laat je maar gaan, de boot pikt je wel op.

The Spike

The Spike is een rotsmonoliet, die opstijgt van 27 meter diepte tot een halve meter onder het wateroppervlak. Rond de toren liggen rotsblokken afgewisseld met stroken zeegras. De rotsblokken vormen overhangen en kanaaltjes. In de wand van de Spike zelf zitten gaten en spleten, met daarin kleinere visjes, welke hier regelmatig gevoederd worden. Orions Caves.Orions Caves zijn twee naast elkaar liggende grotten, in de oostelijke wand van Isla del Air. De grotten liggen op ongeveer 14 meter diepte. Het plafond is zo’n 3 meter hoog. Je kunt de grotten een kleine 20 meter in, dan wordt het plafond te laag. Met een goede lamp kun je de achterwand zien. In de omgeving moeten resten van Romeinse amforen liggen, deze hebben we echter niet gevonden. Als je de grotten uitzwemt en naar links de wand volgt, kom je na ongeveer 10 minuten bij de spike uit.

Swiss Cheese

Deze duikplaats is gesitueerd in de baai van Arenal d’en Castell. Het ligt op een kleine drie kwartier rijden van s’Algar, aan de noordkant van het eiland. Gedoken wordt vanaf de kant. Je stromplet eerst een meoilijk pad af tot aan de waterkant, dan dien je van een klif in het water te springen. Naar keuze vanaf 2 meter of vanaf 5 meter. Er steken twee rotsen boven het wateroppervlak uit. De kleinste van de twee is de Zwitserse Kaas. Je zet je kompas op deze rots. Aan de voet rechts van deze rots heb je de toegang tot een grottenstelsel. De rots is hol en doorboord met tunnels en gaten, die allen naar een grote centrale hal leiden. In deze hal zie je van alle kanten het daglicht binnenvallen. Je verlaat de rots via de grootste uitgang. Deze geeft uit op een zandvlakte. De bodem daalt traag af naar 30 meter. Op deze zandbodem leven veel kleine visjes en je maakt er kans een rog te zien. Keer terug richting “Swiss Cheese”. Tussen de twee rotsen heb je onder water een verbindingswand. Je kunt deze wand langs links of langs rechts volgen tot aan de tweede rots. In het verlengde van de wand ligt het punt waar je uit het water kunt geraken. Richting uitgang stijgt de bodem traag op. In de gaten en de spleten leven veel kleine tandbaarzen en schorpioenvissen. Stanley’s Drop-off.De duikplaats ligt in het verlengde van de verdedigingstoren van de haven van Alcafar. De boot ankert op een rotsplateau. Je daalt af naar het plateau op 8 meter en zwemt richting open water. Daar kom je aan een rechte wand die afdaalt naar 26 meter. De wand gaat over in een zandvlakte, die zeer traag afdaalt naar ongeveer 28 meter. De wand is doorgroefd met overhangen, gaten en grotten. Enkele zijn een paar meter hoog en lang. Een grot vormt een korte tunnel door de wand naar de bovenzijde van het plateau. Op het plateau heb je meerdere kanalen en doorgangen waar je in en onderdoor kunt zwemmen. Onder de overhangen kun je jonge juweelbaarzen zien en in de gaten leeft hier en daar een octopus. Boven op het plateau groeit zeegras, de wand is dun begroeid met korstmossen en kleine sponzen. In de overgang tussen de wand en het zand vind je steekmossels. Deze plaats is geschikt voor duikers van alle niveaus. Er kan wel deining staan. Tevens is deze plaats zeer geschikt voor nachtduiken, dan kun je hier een zeehaas en een azorenpaling zien.

S’Algar Reef

Het huisrif van s’Algar Diving. Het rif is een grote rotsformatie met een paar uitlopers. Het begint op 4 meter diepte en daalt af naar 30 meter aan de open zee zijde. In de wand vind je gaten, overhangen en bogen. De omgeving van het rif is afwisselend rotsblokken en zand. De bodem is dichtbegroeid met zeegras. Een school horsmakrelen heeft hier zijn thuis. Tevens maak je ze veel kans op barracuda’s.
Statue of the Virgin Mary at San Esteban.Een religieus klinkende duikplaats. Geankerd wordt boven op een rif op ongeveer 13 meter diepte. Vlak onder de boot vind je een ingestorte grot. Wat van de grot nog overblijft is een grote boog. Onder die boog hebben duikers, op een rotsaltaar, een klein Mariabeeld van 20 cm geplaatst. Dit ter nagedachtenis van schipbreukelingen. Afdalen en opstijgen doe je aan de ankerkoord, daar de duikplaats voor een groot deel in de aanvaarroute van de haven ligt. Je daalt dus af via de ankerkoord, onder de boog door en dan naar links. Daar vind je een rechte wand van 13 meter tot 26 meter diepte. In de gaten en spleten in de wand kun je baarzen en murenes vinden. Tevens leven er veel naaktslakken op de wand. Waar de wand overgaat in de zandbodem, ligt een 18° eeuws, grotendeels begraven anker. Tevens zou er een 18° eeuws kanon liggen, dit hebben we echter niet gezien. Wat de duikplaats speciaal maakt is de grote school van een paar honderd barracuda’s, die hier zowat zijn vaste stek heeft. S’Algar Funnel.Na een paar minuten varen, ankert de boot voor de rotswand van s’Algar. Je duikt richting wand waar zich 2 grotten bevinden. Je gaat via de bovenste grot binnen. Deze eindigt in een schoorsteen tot aan de oppervlakte. Je bevindt je dan in de kliffen voor de kust van s’Algar. Er kunnen maximum 2 duikers gelijktijdig opstijgen in de schoorsteen en de volgende ploeg moet wachten tot de vorige er terug uit is. Als je terug onderduikt, loont het de moeite om even rond te kijken. In de spleten net onder de oppervlakte, kun je kleine druipsteenformaties zien. De bodem in de bovenste grot is rotsachtig. In de bovenste grot heb je een tunnel, waar je doorheen kunt zwemmen en die afdaalt naar de onderste grot. De doorgang is zeer mal en je kunt er slechts duiker per duiker doorheen. Laat genoeg ruimte tussen de verschillende duikers (minimum 5 meter). De bodem in de onderste grot is zanderig. Je verlaat de onderste grot via een grote boogvormige uitgang op zo’n 20 meter diepte. Maximum diepte van deze duikplaats is 28 meter. Binibèquer.Deze duikplaats is zeer geschikt voor beginnelingen. Eigenlijk is ze alleen maar geschikt voor beginnelingen. Een ervaren duiker dient hier enkel te komen als de weersomstandigheden geen alternatief toelaten. Je gaat te water via een boothelling. Je kunt rechtdoor zwemmen naar een kleine rots, waar aan de achterkant een paar kleine grotjes liggen. Je kunt ook naar links voorbij de zwemzone tot op de hoek van de baai en verder naar links. Na ongeveer 30 minuten kam je dan bij een kleine grot. De bodem bestaat uit begroeide rotsen afgewisseld met grot zandvlaktes. Onder de rotsen kun je octopussen vinden. Maximum diepte 13 meter. The Plateau.Zijn naam dankt deze plaats aan een grote afgeplatte rots, waarop geankerd wordt . De top van de rots ligt op 6 meter en de wanden dalen af naar 24 meter. Rond de rots liggen nog rotsblokken verspreid, die gangen en overhangen vormen. Links van het plateau heb je in de eilandwand een breuk, die een grot vormt op ongeveer 24 meter diepte. Je zwemt de spleet in en kunt er langs boven weer uit op 16 meter diepte of via een andere uitgang op 12 meter. Van de rotsblokken weg daalt de bodem zeer traag af naar 27 meter en dieper. De bodem is begroeid met zeegras, de rotsen zelf zijn grotendeels begroeid met wieren .

Drinking Fountain Grotto

De duikplaats bestaat uit een kleine grot tussen s’Algar en Caba Rafalet. Aan de achterkant van de grot is een zoetwaterbron, die het zicht vertroebelt. Het bronwater is ijskoud want het schijnt van de Pyreneese sneeuw te komen. In de spleten kun je een murene of een conger zien. Aan de uitgang kun je in de wand een octopus vinden. Maximum diepte 23 meter Rafalet Drift.Een zogenaamde driftduik. Je springt in het water, kiest een richting en de boot pikt je wel op. Je vindt er veel rotsblokken, die verschillende overhangen, kanalen en doorgangen vormen. Je vindt hier verschillende scholen vis, waaronder horsmakrelen en zeebrasems. Maximum diepte 25 meter. Moon Pool.Deze duik is geschikt voor de meer ervaren 2*, die zich ook goed voelt als hij het open water niet meer kan zien. De ingang van de grot is een zandbodem, verder in de grot gaat de bodem over in rots en afgeronde keien. De grot draait eerst naar links, vanaf dit punt heb je geen daglicht meer, daarna draait ze naar rechts. De bodem loopt traag omhoog. Vanaf het punt dat je nog maar op 5 meter diepte zit, moet je bijna verticaal stijgen. Je komt uit in een kleine luchtkamer, met onze groep van zes duikers hadden we amper genoeg plaats. De grot vertoond sporen van een oude ondergrondse rivier. In de luchtbel voel je een lichte wind. Als je terug afdaalt zie je duidelijk de scheiding tussen zoet en zout water. In de grot leven een aantal kreeftachtigen. De grot dringt een dikke 100 meter ver het land in. In de omgeving rond de grot vind je octopussen. Je kunt Moon Pool op twee manieren beduiken. Vanaf een boot of vanaf de kant. Vanaf de kant dien je wel van de rotsen in het water te springen. Het laagste punt van de rots ligt zo’n 2 meter boven het water. Vanaf dat punt dien je ongeveer een kwartier naar links te zwemmen, de rotswand volgend, tot aan de derde grot, welke de Moon Pool is. Je kunt natuurlijk ook over het pad lopen tot aan het punt waar je normaal uit het water komt, maar dat is “Avenue breek de nek”. Als je terug zwemt kom je aan de tweede grot, hier zwem je in en via een doorgang kom je terecht in de eerste grot. Je verlaat de eerste grot en zwemt terug richting startplaats. Maximum diepte 21 meter. Coral Galleries.Geschikt voor alle niveaus. Een lichtdoorlatend grottensysteem op drie plateau’s gaande van 6 tot 20 meter diepte. Vanuit de brede gangen heb je steeds uitzicht op het open water. De plafonds en wanden zijn begroeid met kleine koralen, korstanemonen, sponzen en algen. In de omgeving leven congers, murenes en tandbaarzen evenals een aantal kreeftachtigen. Een schoorsteen naar het westen brengt je naar een hoefijzervormige baai. Je kunt ook langs de hoofduitgang, naar het oosten, langs de wand naar een andere grot. Voor deze grot liggen, op 22 meter diepte, kanon- en musketkogels, afkomstig van het wrak La Laurette. Dit Franse oorlogsschip zonk hier in 1883. op 30 meter liggen nog meer wrakresten, zoals ballastblokken. Eenmaal buiten de tunnel kan er sterke stroming staan. Hiermee dien je rekening te houden voor de terugweg.

Giants Playground

Aan het zuidoostelijke punt van Isla del Air. De bodem is bedekt met enorme rotsblokken. In de talloze spleten en gaten leven murenes, congers en kreeftachtigen. Aan de westelijke hoek van het rotsrif bevindt zich een grot waar je doorheen kunt duiken. Je gaat de grot binnen op 9 meter en verlaat ze terug door een grote boog op 20 meter. In de oostelijke wand bevinden zich nog 2 kleinere grotten. Maximum diepte 25 meter. Es Caragol ReefDit rif, 1 kilometer uit de kust, is gedurende eeuwen de schrik van vele schepen geweest. In de hoefijzervormige baai zijn er verschillende kleine grotten, bogen en doorgangen. Je maakt er kans om resten te vinden van vele wrakken, die in de buurt vergaan zijn. De diepte van de duik is ongeveer 21 meter. We hebben op dit gedoken, maar vanwege de zware zee hebben we de goede kant niet grondig kunnen onderzoeken.

Havanna en Trinidad bezoeken, Salsa dansen, Daiquiri drinken, langoest eten, Cohiba sigaren kopen, muntstukken van Che Guevara voor Walter meebrengen, duiken, ... Het stond allemaal op m'n verlanglijstje toen Roel en ik midden april naar Cuba vertrokken. Via een vlucht naar Varadero werd het startschot gegeven. Vele hotels werken er via een all-in formule zodat de eerste avond al direct enkele items m'n lijstje konden afgevinkt worden. Met een binnenvlucht in zo'n Russische rammelbak komen we de dag nadien op Cayo Largo terecht. Dit kleine eilandje van 37,5 km² en 25 km lang ligt in de Caraïben en is vrijwel één groot prachtig wit strand met palmbomen. De gemiddelde temperatuur is er 27 graden, ideaal dus voor een aangename duikvakantie. Het eiland beschik over 2 duikcentra. Eén Duits maar het Cubaanse geleid door Carlos Presno Mertinez krijgt overal de beste beoordelingen. Zij werken samen met Hotel Sol Club Cayo Largo waar ze wekelijks gratis initiaties in het zwembad verzorgen. Klik hier voor meer info over het duikcentrum.De organisatie is effectief zeer proffesioneel en stipt. Ze pikken je op aan je hotel en 10 minuten later ben je in de 'haven' en het duikcentrum Marina Puertosol. Ze beschikken over 2 boten en hebben 3 duiken per dag.De eerste start om 8.30u in de voormiddag en is steeds een 30meter duik. Tegen 11u vertrekt men voor een 15m duik en om 14u staat er nog een 10m op het programma.Qua duikorganisatie ook alles dik in orde, ieder z'n duikmateriaal in plastieken bakken aan boord, correcte briefing en ploegindeling, bekwame en alerte instructeurs/duikleiders.Ze doen geen decompressieduiken en gemiddeld duik je 45 minuten tot 1 uur bij de namiddagduik. Alle duikplaatsen liggen om max 10 minuten varen en na elke duik keert men terug naar de haven. Vaak kan men na de 2de of derde duik voor 10 USD een langoestllunch bestellen. Vers gevangen met wat groentjes en brood op de boot geserveerd ... een aanrader. Voor vijf duiken met of zonder eigen materiaal betaal je 135 USD. Zelf heb ik er gedoken op:

Rabi Rubia

diepte 8m met barracuda, langoesten, conch, rog blauwe garnaal, rif met veel aaneensluitende koraalblokken. Ideaal voor materiaalcheck en uitloden.

Corona

diepte 31m: Gaat zeker dieper dan 70m . Veel verschillende plateaus met canyons. Overal vaal bruin koraal. Witpuntrifhaai, adelaarsroggen, baarsen, pijlinktvissen

Bailinatos II

diepte 14m met verpleegsterhaai, baarsen, adelaarsroggen, school tarponen, grote soepschildpad

Black's Cave

diepte 34 m met diepe canyons en een grote rechte wand volledige gevuld met een school glasvisjes. Enkele jagende tarponen hadden hieraan een echt feestmaal.

Punta mal teimpo

: diepte 9m school tarponen Steeds weinig of geen stroming, watertemp 26 graden en een goede 15m zichtbaarheid. Tip : wie hier enkele dagen verblijft kan zich best zo snel mogelijk inschrijven voor de ochtendduiken. Dit zijn de mooiste duiken en de plaatsen op de boten zijn beperkt.Sommigen deden ook enkel de ochtendduik mee zodat ze dan omstreeks 11u terug van hun all-inclusive hotel konden genieten. Nu we voldoende geklimatiseerd waren vlogen we terug voor een 9daagse rondreis op Cuba zelf. Best leuk om het gezien te hebben nu Fidel er nog aan de macht is. Jammer van het handelsembargo want veel kan er niet onderhouden worden wegen gebrek aan materialen. Qua natuur is vooral het Oost en Westkant bijzonder maar dat vind je ook wel in elke reisgids terug. Om de vakantie goed af te sluiten planden we nog enkele duiken in Varadero langs de kant van de Atlantische Oceaan. We boekten bij C. Nautico Barracuda Varadero. Voor 2 duiken betaal je er 50U$ met eigen gerief en 60 zonder. Vanaf 3 of meer duiken krijg je geen korting meer voor eigen materiaal.Ze hebben een duikcentrum op het strand van Varadero maar hun boot vertrekt vanuit de Marina Chapeline. Rond Varadero blijken er een 18 tal duikplaatsen te zijn. Veel wrakken waaronder 1 Russische patrouilleboot. Het duikcentrum werkt met weekduikschema. Men heeft 1 dag dat men langs de Caraïbische kant gaat duiken. Men vertrekt dan 's morgens vroeg met wagens en is voor de hele dag weg. Voor ons zijn de duiken hier echt tegengevallen en gelukkig hadden we niet direct een duikpakket van 5 of meer duiken geboekt.Slechte organisatie; hotel pickup om 8.30 maar de boot vertrekt pas om 10.30. Om de 10 minuten komt er wel nog iemand langs die dan ook nog mee wil en waar dan op gewacht moet worden. Geen organisatie voor het toewijzen van materiaal zodat dit direct een zootje werd. Uiteindelijk geraakt de boot stampvol = 20 duikers.Alle flessen werden aan land klaargemaakt maar dan allemaal pal naast mekaar in de flessenhouder gepropt. Hierbij sneuvelde al een ontspanner en manometer. Iets later valt een fles uit z'n houder waarbij de octopusdarm afbreekt. Gelukkig was die fles dicht ... Terug 10 minuten wachten om nieuw materiaal te gaan halen ... Omdat men niet terug binnenvaart tussen 2 duiken moesten ook de volle flessen voor de tweede duik mee. Hiermee vulden ze de rij naast de jackets aan. Op de achterste helft van de boot stonden dus 10 aangeklede flessen met jackets en ontspanners naast mekaar gestampt terwijl de andere helft gewoon de reserve flessen bevatten. Het was wel een leuk zicht toen alle duikers zich dienden klaar te maken en in mekaars weg liepen.Toen ik hen dan vroeg waarom ze niet 1 aangeklede met een reserve fles afwisselden zodat iedereen wat meer plaats had, trokken ze gewoon hun schouders op en gaven een blik van 'stomme toerist, gewoon betalen en zwijgen'.Gelukkig hadden Roel en ik onze spullen zelf aan boord gebracht en ons uit de hoop verwijderd opgesteld. Ook qua duikorganisatie een ramp. Ik vraag me eigenlijk nog af of die duikleider wel een brevet had. Voorts een zeer slechte briefing in de zin van het is hier 30 meter en de duiktekens kennen jullie wel zeker ... Niets over de plaats of wat er te zien is. Duiktijd was 30 minuten want het ging een diepe zijn ... Bleek hun sonar stuk te zijn waardoor we verkeerd waren gedropt en er buiten een solidaire barracuda ook niet veel te zien was. Enorm weing kleur, alleen maar grijze vissen en vaal bruin koraal. De eerste duikplaats had dus Jocu moeten zijn en de tweede was Caribe Wreck. Dit kleine scheepswrak was wel leuk begroeid met koraal maar niks speciaal. Er wordt geen lunch aan boord voorzien en voor drank rekent men 2 US$ aan. Tip : boek hier niet, het is weggesmeten geld! Op onze terugrit naar de luchthaven zien we in het begin van Varadero nog een tweede duikcentrum. Mogelijks is dat beter maar we hebben hier geen informatie meer kunnen van bekomen. En bij deze kan ik nu ook het laatste item van lijstje afvinken ... een reisverslag voor de club.

Duiken op de wrakken van Scapa Flow in Schotland staat hoog in de hitlijsten van vele duikers. De natuurlijke haven die decennia lang de thuishaven was van de Britse vloot is dan ook een mistieke plek, die bol staat van de verhalen.
Nadat de een Duitse onderzeeër het quasi onmogelijke klaarspeelde en ongezien in the Flow binnen kon sluipen en verschillende Britse schepen torpedeerde, werd de thuishaven van de marine beter beveiligd. Aan het eind van de Tweede Wereld Oorlog lag 'die Deutsche Hochflottille' hier voor anker onder toezicht van de Britten. Aangezien de Duitse commandant niet wou dat zijn vloot in Britse handen viel, gaf hij zijn eigen vloot de opdracht zichzelf te kelderen en dat is nu een van de voornaamste redenen waarom duikers naar dit stukje van de wereld komen, zo ook een groep Odysseeërs.

Zaterdag 4/6/05

Om 7u30 belt Marc aan om me op te pikken richting luchthaven. Koen zit al in de auto en Daniel zit nog op ons te wachten. Na een korte rit komen we aan in Zaventem en is het wachten totdat iedereen is aangekomen om gezamelijk in te checken. De mededuikers zijn: Walter & Danielle, Luc & Gonda, Marc Geunes, Daniel, Filip, Bart Spiessens, Bert Schoofs, Koen, Albert en mezelf. De vlucht is met 20 min vervroegd, wat beter is dan te vertrekken met vertraging. Iedereen had hierover dezelfde mening todat we de douane gepasseerd waren. Eens de douane voorbij was er een fille tot aan de handbagage controle . Door de vervroeging van de vlucht was het haasten naar het vliegtuig om onmiddellijk in te stappen. Bij de aankomst aan de gate werd er al afgeroepen dat de gate ging sluiten. Na een vlucht van iets meer dan een uur landden we in Heathrow waar we van Terminal 4 naar Terminal 1 moeten om de aansluitende vlucht te nemen richting Aberdeen. Ook hier was er niet veel overschot, binnen de 15 min waren we aan boord richting Aberdeen. Bij aankomst te Aberdeen is het wachten op de bagage, wat al een tegenvaller met zich meebracht. Van de 15 valiezen ontbrak er één , die van Danielle. De stemming werd al gedomperd en na het invullen van de nodige papieren gingen we op zoek naar een taxi voor de verplaatsing naar de haven waar ons nog een trip met de ferry wachtte van 6 uur richting Kirkwall. 23u00 plaatselijke tijd Kirkwall. Nog even wachten op de taxi die ons naar Stromness brengt. Eens de bagage ingeladen en nog een plaatsje gevonden voor de duikers, busje was een schoolbusje voor kinderen en de afstand tussen de banken was daarop berekend, wat geen probleem voor onze kleine man Luc, maar wel voor de iets wat grotere jongens zoals Koen en mezelf konden we vertrekken naar Stromness. Na 20 min bereiken we de haven van Stromness waar onze boot op ons ligt te wachten. De “Bounteous Sea”. Na rondleiding van de schipper was er de indeling van de kajuiten en konden we na een lange dag gaan slapen. De indeling: Daniel met Filip, Marc met Koen, Mario met Bert, Bart met Albert, Luc met Gonda, Walter met Danielle. Bij de laatste 2 kajuiten was er geen discussie wie met wie ging slapen en voor de overige kajuiten was dit hetzelfde .

Zondag 5/6/05

07u00. M’n GSM loopt af (gebruikt als wekker) en er was al een test: 1 uur te vroeg, daar ik het uur niet had aangepast aan de lokale tijd. Iedereen had het gehoord, dus test geslaagd, waarmee niet iedereen tevreden was . Na een klein ontbijt van ontbijtgranen en koffie op weg naar de eerste duikplaats. Het was blijkbaar niet iedereen ontgaan dat het vandaag mijn verjaardag was. De eerste duik: Wrak: “Karlsruhe”. Buddy voor vandaag is Bert, die de rest van de vakantie de stempel krijgt van “Recreatieve 3* Duiker”. Bert, misschien een kleine troost van een 3* Sportduiker, ik heb er niets van gemerkt en wil zeker nog veel met je duiken. “De Karlsruhe” is van het type Kruiser dat groot genoeg is om 2x op te duiken. Naast een wrak waren er nog kabeljauws, lipvissen en een schorpioenvis te bewonderen. De wrakken zelf zijn op sommige plaatsen mooi begroeid met anemonen.Na de duik terug naar de haven van Stromness. De tweede duik was op de “Gobernador Bories” dat dienst deed als Blocking Ship. Door de sterke stroming werd de bodemtijd beperkt tot 30min.Het avondeten werd genuttigd in de Hudson-lounge, waar ik verrast werd op een dessert met zang, aangeboden door de zaak op vraag van Daniel.

Maandag 6/6/05

Buddy voor vandaag is Bart. De eerste duik “De Brummer”, ook van het type kruiser. Buiten de kabeljauwen en de lipvissen vond je boven op het wrak de noordzee-krabben en fluwelen zwemkrabben.Voor mij was dit de eerste keer dat ik een duik maak buiten de veiligheidskurve. Verplicht een trap te maken van 3 min op 3m. Na de duik vaarden we naar de haven van Lynness waar zich een museum bevindt over de eerste en de tweede wereldoorlog. Eveneens is er een Soldaten-kerkhof dat ik later nog zal bezoeken.De tweede duik vond plaats op de “F2”, een escort schip van de Tweede Wereldoorlog. Op de F2 was de kanonsloop nog duidelijk zichtbaar, al was hij overgroeid met anemonen en andere planten.

Dinsdag 7/6/05

Buddy Daniel. Eerste Duik: “De Dresden”, type Kruiser. Mooi wrak om op en in te duiken. Er werd enkel in een wrak gedoken als je een uitgang had die groot genoeg was om door te gaan. Zoniet werd enkel op de buitenkant van het wrak gedoken. Vandaag wordt er terug aangemeerd te Lynness, wat ons de kans geeft om het soldatenkerkhof te bezoeken. Hier vind je graven van zowel de Eerste als de Tweede Wereldoorlog met zowel Engelse als Duitse graven. Al lag er maar 1 Duitser van de Tweede Wereldoorlog en die hebben ze dan maar 50m apart van de rest gelegd. Tweede duik : “Tabarka”, een blocking Ship. De “Tabarka” was zeer toegankelijk. In het wrak en aan één zijde was je beschut tegen de sterke stroming. Dit ondervond Daniel zeer goed als hij even een kijkje wilde nemen om de hoek. Dan maar snel teug van waar we gekomen waren en nog eens rondneuzen in het wrak. We komen aan in de stookruimte. De ketels zijn nog goed zichtbaar en dat vond ook een conger die in één van de ketels woonde. Tussen de plantengroei waren er ook nog draad- en naaktslakken te vinden.

Woensdag 8/6/05

De verjaardag van Walter. Ook hij heeft nu de gezegende leeftijd van 38jaar. Het weer tot nu toe was voor Schotse normen zeer goed. Laatste week hadden ze daar nog stormweer en sinds zondag hadden wij een zonnetje met een temperatuur tussen de 13 en 15°C. Vandaag werd er op de “Köln”(Kruiser), met als buddy Koen, en de “Roedean” (mijnenveger) buddy’s Marc en Filip gedoken. De “Roedean” hebben ze laten ontploffen wat als gevolg had dat gans de omgeving bezaaid was met wrakstukken. Het maakte niet uit welke kant je opging, een wrakstuk was er te vinden. Als wrak op zich was dit één van de minste duiken. Na de duik bleven we aan boord om te eten. Anders zou het iedere avond frieten worden. Als voorgerecht was er verse vis. Hiervoor had Marc gezorgd (gekregen van ne kleine die daarmee rondliep in de haven). De kok van dienst was Luc, waarvoor onze dank. Op de menu stond er spaghetti met drank (lees biertjes) aangeboden door Walter en mezelf om onze verjaardag te vieren. Danielle had gezorgd voor een lekkere taart en iedereen liep rond met een rond buikje. Aan ieder voor zich om uit te maken wat daar verantwoordelijk voor: was de spaghetti, de taart, de biertjes....???

Donderdag 9/6/05

Het weer verandert. Het zonnetje is weg en de zee wordt iets ruwer met een sterkere stroming. Duikplaatsen van vandaag zijn de “Kronprinz Wilhelm” en de “V83”. Buddy Albert. Bij de eertse duik was ik bij de eerste groep om van boord te gaan. Enkel het laatste buddy-team van onze groep haalde de boei en de andere (Marc, Danielle , Albert en ik) mochten het nog eens proberen. Voor Danielle was dit de laatste duik, ze hield het bekeken voor de rest van de week. Bij de tweede poging hebben we iets langer gewacht en haalden we wel de boei om af te dalen naar de “Kronprinz Wilhelm”. Voor de tweede duik van de dag was de “V83“ voorzien. In de buurt van het wrak vonden we een hondshaai. Zeer schuchter dier dat als het zich bedreigd voelt oprolt als een rolmops. Blijkbaar bestond die dag al het goede uit 2 zodat we een tweede poging nodig hadden om het laddertje te pakken om terug aan boord te gaan. Daarom die avond ook maar gedronken in een veelvoud van twee.

Vrijdag 10/6/05

Laatste dag van de duikvakantie. Toch nog twee duiken voorzien om alles af te ronden. Eerste duik terug de “Karlsruhe” met Walter als buddy en de tweede duik op “YC21” en de “F2” met als buddys Bert en Bart. Zou er iets schelen met m’n duikstijl dat de ervaren 3*Sportduikers (lees anciens 3*) het na 1 duik met mij voor bekeken houden ??!!.De “YC21” was een bergingsschip dat gezonken is tijdens de berging van de F2. Goede zaak, zo ligt er een wrak meer. Binnen in het ruim ligt een kanonsloop van de “F2”. De “YC21” en “F2” zijn verbonden met een touw zodat je gemakkelijk van het ene wrak naar het ander kan gaan. Bij terugkeer in de haven van Stromness is het tijd om alles in te pakken en ons klaar te maken voor vertrek naar huis.

Om 14u00 komt een taxi ons afhalen om naar Kirkwall te gaan met doel een Whiskey Stokerij. Na de rondleiding was het wandelen naar Kirkwall-centrum waar we om ongeveer 16u45 toekwamen. Groot was onze verwondering dat we geen restaurant meer vonden waar we nog eten kregen. De winkels en de restaurants sloten om 17u00 de deuren zodat we genoodzaakt waren om Fish and Chips te eten. De enige 2 zaken die open bleven waren “Fish & Chips” zaken waar we na aanschuiven in de rij ons eten konden bestellen. Dan reste ons nog een wandeling van het centrum naar de ferry, wat volgens de Schotten maar 1 mijl zou zijn. We vragen ons af met welke elastiek dat zou zijn gemeten. Na 45min goed doorstappen komen we aan bij de ferry waar we dan nog eens mochten wachten tot 21u00 om het gebouw te betreden. De wachtzalen waren dicht tot 21u00!!!???. Om 23u45 vertrok de ferry. Iedereen had zich al een plaatsje gezocht zodat je toch iets kon slapen voordat je op 11/06/05 om 07u00 arriveerde in Aberdeen. Van de ferry richting station waar we onze bagage kunnen achterlaten. Tot 13u00 was er tijd om Aberdeen te bezoeken en iets te eten om daarna richting luchthaven te gaan. Eens in de luchthaven en na een grondige kontrole van de bagage, vooral de duiklampen en enkellood hadden aantrek , konden we ons begeven naar de gate. Vooraleer we arriveerden aan de gate werden sommigen onder ons nog eens gefouilleerd en was het wachten op het vliegtuig dat een half uurtje vetraging had. De vertraging had geen invloed op de volgende vlucht waardoor we zonder problemen en met alle baggage in Zaventem aankwamen. De duikreis is een aanrader, enkel met droogpak, daar de watertemperatuur tussen de 8 en 9°C schommelde. Duikplaatsen zijn beperkt maar op de meeste wrakken kan je gerust 2x duiken. Wel is er het leven algemeen duur zodat je voldoende zakgeld moet voorzien.